Comunales, repoblación rural, autogestión, sociedad convivencial, forestación, arrendajo

Os bagaudas (en latín, bagaudae ou bacaudae) foron grupos de campesiños insurxentes do Imperio Romano que xurdiron durante a crise do século III, e persistiron ata o final do Imperio de Occidente, particularmente nas zonas menos romanizadas de Galia e Hispania.